Και όμως είμαι ακόμα εδώ, και αυτό το καλοκαίρι

Είχα πει θα φύγω, είχα πει... κι όμως είμαι ακόμα εδώ, και αυτό το καλοκαίρι...
Πω πω, πώς περνάνε τα χρόνια τόσο γρήγορα ρε παιδιά; Σε δύο μήνες κλείνω 7ετία στην 'ξενιτιά' και έχει ο Θεός... Εντάξει, δε μπορώ να παραπονεθώ, τα πράγματα είναι καλά αλλά και η νοσταλγία είναι άτιμο πράγμα που με έχει κρατήσει ξάγρυπνη πολλές βραδιές. Φύσικα όποτε με ζώνουν τα φίδια να γυρίσω, οι φίλοι στην πατρίδα μου λένε να κάτσω στα αυγά μου. Ανεργία πολλή, λένε. Το πτυχίο στην κορνίζα πιάνει σκόνη. Είναι όντως τόσο δύσκολο να βρεις μια δουλειά της προκοπής; Ας κάνουμε ένα γκάλοπ και όποιος θέλει ας συμμετάσχει... Με κλίμακα από 0 (Διαφωνώ απολύτως) εως 10 (Συμφωνώ απολύτως) απαντήστε τις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Είναι εύκολο να βρω δουλειά στον τομέα μου
2. Εργάζομαι πάνω σε αυτό που σπούδασα
3. Εργαζομαι πάνω σε κάτι που μου αρέσει
4. Αμοίβομαι ικανοποιητικά για την εργασία που προσφέρω
5. Η περιοχή που εργάζομαι είναι: (Συμπληρώστε αν θέλετε)

Οι δικές μου απαντήσεις είναι: 8, 10, 9,9, Νότια Καλιφόρνια, Αμερική.

Για να δούμε, μήπως θα μπορούσα να βρώ κάτι καλό στην Ελλαδίτσα μας; Εσείς θα μου πείτε. Άντε γεια...

Φτου και από την αρχή

Να πάρει αυτή η γκαντεμιά μου... Έχω καιρό να κάνω post, αλλά πιστεύω έχω θεμιτό λόγο... Βασικά μια μέρα μας είπανε στη δουλειά «το κλείνουμε το μαγαζί».... Για σταθείτε ρε παιδιά, και με την πράσινη κάρτα τί θα γίνει; Η απάντηση; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αλλά θα μπορέσουμε να σας αγοράσουμε εμείς το εισητήριο της επιστροφής στη χώρα σας, αν θέλετε.... Όχι ευχαριστώ δε θα πάρω, έχουμε και λίγη αξιοπρέπεια!
Για όσους δεν ξέρουν, στην Αμερική μπορούν να σε απολύσουν με ή χωρίς αποζημείωση ανά πάσα στιγμή... Οπότε μετά από αυτήν την κατραπακιά αναγκάστηκα να «ξεσκονίσω» το βιογραφικό μου, να ξεθάψω το κουστούμι για τις συνεντεύξεις και να αρχίσω τις αιτήσεις... Ενα τρομερό αγχος 2 ½ μήνες τώρα. Ευτυχώς έχει αρχίσει να φαίνεται το φως στο τέλος του τούνελ και ίσως να έχω μια καινούργια δουλειά μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, μας διώχνουν και από το σπίτι για να κάνουν ιδιoκατοίκηση. Ε βέβαια, δε γινόταν να μας έρθουν ένα-ένα. Συνεπώς, εκτός από δουλειά πρέπει να βρούμε και καινούργιο σπίτι. Ας ελπίσουμε ότι τα βάσανα θα τελειώσουν σύντομα.
Λίγα στοιχεία για συνεντεύξεις στην Αμερική:
Πλέον οι περισσότερες δουλειές ανακοινώνονται στο Ίντερνετ. Για να βρει κανείς αυτό που θέλει, είτε πάει στο website της αντίστοιχης εταιρίας και κοιτάει τις ανοιχτές θέσεις εργασίας, είτε πάει σε website που είναι ειδικευμένα για να ανακοινώνουν ανοιχτές θέσεις, ανά περιοχή, τομέα εργασίας, κλπ. Μερικά από αυτά είναι το dice.com , monster.com , careerbuilder.com. Επίσης, υπάρχουν και κάτι άλλα sites, τα οποία στην ουσία είναι job-search aggregators. Αυτό σημαίνει ότι βάζεις τα κριτήρια που θέλεις σχετικά με τις θέσεις που σε ενδιαφέρουν και αυτά τα sites ψάχνουν και επιστρέφουν πληροφορίες από όλα τα sites που έχουν θέσεις εργασίας, όπως το dice, monster, κλπ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιείς μόνο ένα site για όλα sites που δημοσιεύουν τις δουλειές. Το αγαπημένο μου είναι το indeed.com το οποίο είναι απλό αλλά λειτουργικό και γρήγορο, καθώς και το jobster.com . Στην Ελλάδα αλήθεια υπάρχουν αντίστοιχα sites; Αν ξέρει κάποιος ας μας πει.
Η πρώτη συνέντευξη είναι συνήθως τηλεφωνική. Αν τα πας καλά, τότε και μόνο τότε σε καλούν να περάσεις από την εταιρία για επίσημη συνεντευξη. Η επίσιμη συνέντευξη μπορεί να γίνει μέσα σε μία μέρα ή σε δυο διαφορετικές μέρες, αναλόγως την εταιρία. Οι περισσότερες συνεντεύξεις που είχα είναι με 4 ως 7 άτομα την ημέρα και συνήθως είναι αρκετά κουραστικές. Αν όλα πάνε καλά και με την επίσημη συνεντευξη, μετά αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις... Εγώ σε αυτό το στάδιο βρίσκομαι τώρα και εύχομαι να τελειώσει αυτό το πανηγύρι σύντομα γιατί έχω κουραστεί... Θα φροντίσω να γίνω πιο τακτική όταν ηρεμήσουν τα πράγματα. Άντε γεια.